بدون شک در فلسفهی غرب سخنهای نیک هم وجود دارد، ولی حجم حرفهای ناحسابی در فلسفهی غرب بیش از حرفهای حسابی است. اغلب همان حرفهای حسابی در فلسفهی اسلامی قبل از غربیها گفته شده، همچنین بیشتر حرفهای ناحسابی و مغلطههای فلسفی غربیان در کتب فلاسفهی مسلمان مطرح و باطل شده است. در عهد زندیه شخصی انگلیسی به ایران آمده و در شیراز با عالمی روبرو میشود که سخنان فلاسفهی غربی را مطرح کرده و با آنها آشناست. در حالی که وی نه ارتباطی با غرب داشته و نه زبان خارجی میدانست،(تاملات ایرانی، حسین کاجی، ص337) و این مایهی تعجب آن انگلیسی میشود. اما اگر وی مقداری با آثار فلسفی مسلمانان آشنایی داشت تعجبش زدوده میشد، بلکه اصلا تعجبی به وی عارض نمیگشت. اما عجیبتر از تعجب آن انگلیسی، بیگانگی ما شرقیان و ایرانیها نسبت به میراث فلسفی بی نظیر و پربار خویش است.
این بود انشای ما:)))
برچسب : نویسنده : majriti بازدید : 133